منتظران

مقدمه مترجم: تام کوپر نویسنده و محقق اتریشی یکی از معدود صاحب نظران هوانوردی نظامی غرب است که در مورد نیروی هوایی ایران و هواپیماهای در حال خدمت در این نیرو تا کنون مقالات و حتی کتاب های زیادی را به رشته تحریر در آورده است. در وضعیت فعلی منطقه و بحران های اخیر که خاورمیانه با آن روبروست، نگاه تمام جهانیان به کشور ایران دوخته شده است زیرا کشور دیگری موقعیت ژئوپلیتیکی و اهمیت اقتصادی و نظامی را که کشور ما در منطقه داراست ندارد. مسئله قدرت اتمی ایران و پافشاری سران کشورمان بر احقاق حقوق مسلم ایران در دارا بودن فناوری هسته ای برای مقاصد صلح آمیز موجب شده است تا توجه کشورهای مختلف دنیا به قوای نظامی ایران و بررسی امکان درگیری نظامی بین ایران و کشورهایی نظیر آمریکا و دولت های اروپایی معطوف شود. مقاله ای که در ادامه خواهید خواند، به تحلیل توانایی های نیروی پدافند هوایی جمهوری اسلامی ایران می پردازد و اهمیت وجود این نیرو در دفاع از کشورمان به عنوان عامل بازدارنده و دفاعی در مقابل دشمن احتمالی را بررسی می نماید. لازم به ذکر است که ترجمه این اثر نماینده مطابقت عقاید نویسنده با نظر مترجم و تایید یا رد مسائل نیست و این مقاله صرفاً بازتاب افکار و ایده های نویسنده این مطلب می باشد.
در سال 2007، ایران قرارداد خود را با روسیه برای به دست آوردن پنج گردان موشک S-300PMU-1 به ارزش 800 میلیون دلار به امضا رساند. در تاریخ 22 سپتامبر 2010، تحت فشار سنگین ایالات متحده، دیمیتری مدودف، رئیس جمهور روسیه، این قرارداد را لغو کرد.

استدلال مدودف این بود که این لغو مطابق با قطعنامه 1929 شورای امنیت مبنی بر منع فروش سلاح های متعارف به ایران شامل موشک ها و سیستم های موشکی سازمان ملل  می باشد

ایران اعلام داشت  که سیستم های S-300 تحت تحریم های شورای امنیت.  قرار نمی گیرند، زیرا آنها سلاح های دفاعی هستند، در سال 2011 ایران یک پرونده 4 میلیارد دلاری را علیه شرکت روسی صادرات روسی Rosoboronexport تشکیل داد

مسکو هر کاری که ممکن بود برای متقاعد کردن ایران برای متوقف کردن دعوی قضایی انجام داد - از جمله ارائه و ارتقاء سیستم های ساخت روسیه از جمله SA-5s، SA-6s و SA-11 وحتی تحویل برخی از سیستم های پیشرفته روسی مانند رادارNebo، Avtobaza eletronic-intelligence detectors و Tor / SA-15 SAM
تا اواخر سال 2015، وضعیت به نقطه ای رسید که ایران تمام درخواست های  نظامی مربوط به سلاح های روسی را متوقف کرد، واعلام کرد که پرونده  مسکو را ترک نمی کند مگر، با اخذخسارت   4 میلیارد دلار ی یا  شروع  ارائه S-300 به ایران.

بدیهی است، تمام تجهیزات مربوط به اس 300 تااواسط سال 2017 تحویل داده شد. عکس ها نشان می دهد که ایرانی ها یک نوع بسیار متنوع S-300 دریافت کرده اند که ترکیبی از اجزای S-300P / PMU - به ویژه رادار 64N6 Big Bird و سیستم S-350 با موشک هایی است که دارای فاصله حداکثر 120 کیلومترمی باشند





در سمت چپ - ویدیو ایران T.V. S-300 جعلی در یک نمایشگاه نظامی در تهران در سال 2010. ضبط از طریق تام کوپر. در سمت راست - حتی برخی از آخرین سیستم های SAM تحت مدیریت ایران هنوز بر اساس تکنولوژی 40 سال قبل ایالات متحده است. این عکس تست پرتاب یک صیاد 2 را نشان می دهد - یک سیستم قدیمی مبتنی بر RIM-66B  ساخته شده توسط امریکا که در اواسط دهه 1970 تحویل داده شده است.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: